Szepczą mchy
900,00 zł
Na stanie
Opis
Aksamitne baśnie układają się warstwami na zielonym pniu. Przytulony ciasno do brzucha Ziemi nasłuchuje. Omszały gęstym futrem, opleciony dotykiem księżyca, gwiazd i wiatrów, spokojnie zastyga, zarasta grzybową siecią, zatapia się w tkanki czasu.
„Szepczą mchy” – srebrny wisior wykonany ręcznie, zdobiony naturalnymi kamieniami.
TECHNIKA WYKONANIA:
Wisior wykonany techniką tradycyjną ze srebrnej blachy. Srebro przyciemniane (oksydowane).
MATERIAŁY:
srebro, pozłacane srebro, psylomelan, bursztyn, malachit, rzemień
PARAMETRY:
Całkowita długość wisiora: 95 mm.
Psylomelan: 38 x 34 mm.
Bursztyn: 33 x 14 mm.
Malachit: 23 x 15 mm.
Obwód naszyjnika: 43 – 51 cm.
KAMIENIE:
Psylomelan: Inaczej (romanechit) – drobnoziarnista lub skrytokrystaliczna mieszanina tlenków baru i manganu. Nazwa minerału wywodzi się od greckiego psilos = gładki (nagi) i melas = czarny, co jest związane z barwą i wyglądem skupień tej substancji. Psylomelan jest kruchy, nieprzezroczysty. Występowanie: Niemcy, Wielka Brytania, Ukraina, Włochy, Słowacja, Czechy, Gruzja, Rosja, Indie, USA, Brazylia, Meksyk, Polska (Krapaty, Dolina Nidy, Góry Sowie, Góry Stołowe).
Bursztyn: Kopalna żywica drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców (bursztyn indonezyjski). Ma barwę od jasnożółtej do brunatnej, bywa też mlecznobiały, zielonkawy, bezbarwny, czerwony, a nawet czarny. Tworzy nieregularne bryłki. Największa znaleziona bryła bursztynu bałtyckiego waży 9,75 kg. Często zawiera inkluzje w postaci owadów, pajęczaków, drobnych płazów i gadów, a najczęściej roślin. Są one cennym materiałem badawczym. Do tej pory na świecie znane jest około 60 odmian bursztynu. To szlachetny surowiec występujący u wybrzeży wielu mórz na świecie, a za największe na świecie pokłady bursztynu uważa się znajdujące się nad Bałtykiem w obwodzie kaliningradzkim.
Malachit: Niezwykły kamień naturalny o intensywnie zielonej barwie i unikalnej strukturze. Zaliczany jest do kamieni ozdobnych. Minerał ten występuje jako minerał wtórny, w strefach utleniania złóż kruszców miedzi, razem z azurytem i kuprytem. Barwi płomień na zielono. Nazwa minerału pochodzi z języka greckiego, od słowa „malache”, oznaczającego malwę, czyli roślinę, której liście przypominają malachit oraz „malakos”, czyli „miękki”. Nazwa bezpośrednio nawiązuje do zielonej barwy minerału oraz jego niewielkiej twardości. Kamień ten znany był już w starożytności. W starożytnym Egipcie sproszkowany zielony minerał był wykorzystywany jako pigment. Egipcjanki używały zmielonego kryształu do malowania powiek, który podobno dodatkowo miał zapobiegać chorobom spojówek. Egipcjanie traktowali malachity również jako talizmany, chroniące przed złymi mocami. Kolor zielony wiązano ze śmiercią i zmartwychwstaniem, a także płodnością i nowym życiem. Zainteresowanie malachitem wzrosło na nowo w XIX wieku. To wtedy odkryto bogate złoża malachitu w rosyjskich górach Ural. Dzięki temu odkryciu minerał został wykorzystany m.in. do ornamentacji carskiego pałacu Zimowego w Petersburgu.
UWAGI:
Bez możliwości wykonania podobnego wzoru na zamówienie.