Słowa płoche, skryte w ciszy przesypuje z piaskiem świt. Czesze trawy grzebień wiatru, wyczesuje srebrne nici. Słowa kruche, skryte w nocy powykradał gwiazdom zmierzch. Blask się chyli za widnokrąg, wydmy pył zaściela złoty.
„Wiatr z wydm” – srebrny wisior wykonany ręcznie, zdobiony naturalnym kamieniem.
TECHNIKA WYKONANIA:
Wisior wykonany techniką tradycyjną ze srebrnej blachy. Srebro przyciemniane (oksydowane), polerowane na połysk.
MATERIAŁY:
Wisior: srebro, jaspis, żółty szafir, karneol
Naszyjnik: koral, cyrkonie
PARAMETRY:
Całkowita długość wisiora: 65 mm.
Jaspis: 36 x 44 mm.
Szafir: 9 x 7 mm.
Karneol: 6 mm.
Obwód naszyjnika: 49 cm + łańcuszek przedłużający.
KAMIENIE:
Jaspis: Jego nazwa pochodzi od greckiego iaspis i oznacza „cętkowany kamień”. Jest mieszanką kwarcu i chalcedonu z nieprzezroczystą krzemionką. Krzemionka zazwyczaj ma kolor czerwony, żółty, brązowy lub zielony, a niekiedy niebieski. Ciepłe barwy tych minerałów spowodowane są wtrąceniami tlenku żelaza. Tworzy wielobarwne połączenia. Najbardziej znane to: jaspis brekcjowy, dalmatyńczyk, leopardzi, noreena i jaspis czerwony zwany też królewskim. Nazywany jest kamieniem antystresowym. Największe jego złoża występują w Rosji, USA, Meksyku oraz na terenie Indii. Od najdawniejszych czasów stosowany był do wytwarzania przedmiotów ozdobnych.
Szafir: Nazwa pochodzi od starogreckiego słowa sappheiros. Szafir jest korundem, więc osiąga twardość 9 w skali Mosha. Oznacza to, że jest drugim najtwardszym minerałem na ziemi, zaraz po diamencie. Nazwa minerału wywodzi się z języków semickich i oznacza „niebieski kamień”. Choć w naturze spotyka się inne odcienie szafirów, najbardziej znane są właśnie te w kolorze niebieskim. Za barwę odpowiadają jony żelaza i tytanu. Najbardziej pożądane w jubilerstwie są egzemplarze w odcieniu bławatka, zwanego również błękitem kaszmirskim. Białe i przezroczyste szafiry występują również w Polsce, a dokładnie na Dolnym Śląsku. Szafir jest jednym z najpopularniejszych kamieni szlachetnych. Niektóre odmiany szafirów wykazują pleochroizm (zmiana barwy w zależności od padającego światła na minerał) lub luminescencje (emisja światła / fal świetlnych) która wywołana jest inną przyczyną niż rozgrzanie). Szafiry charakteryzują się też występowaniem asteryzmu (szafir gwiaździsty), czyli zjawiska optycznego które polega na pojawieniu się wąskich smug światła które układają się w kształt gwiazdy. Takie kamienie szlifuje się w kaboszony. Szafiry występują naturalnie w skałach magmowych, najczęściej w pegmatytach i bazaltach. Na Sri Lance znajdowano nawet kryształy o wadzę 20kg, jednak nie miały one wartości jubilerskiej. Szafiry wydobywa się również na Madagaskarze, w Kambodży, Indiach, Australii, Tajlandii, Tanzanii, USA, Rosji, Namibii, Kolumbii, RPA oraz Birmie. W Birmie znaleziono kiedyś kryształ szafiru gwieździstego o wadze 63000ct czyli 12.6kg. W Polsce też występują szafiry, jedynie na Dolnym Śląsku. Te najbardziej drogocenne, pochodzą z Kaszmiru czy Birmy. Już po odcieniu barwy, można poznać kraj pochodzenia minerału. Te ciemniejsze są z Australii, często zielonkawe, a ze Sri Lanki na przykład, pochodzą te jaśniejsze.
Karneol: Kamień szlachetny z grupy Kwarcu. Barwa: pomarańczowa w wielu odcieniach – od jasnego do pomarańczowoczerwonego, czerwona, koralowa, brązowokoralowa, brązowa; jednorodna lub pasmowa, plamiasta. Występowanie: Indie, Arabia Saudyjska, Urugwaj, Egipt, Brazylia, USA (Kolorado, Utah, Nebraska), Australia, Rosja, Niemcy, Czechy, Rumunia i Polska.
